Ξεκόλα! Kαι το νου σου στον τόνο και στο όμικρον!

Κι αφού το πήρες απόφαση ότι έπιασες πάτο, παρε μια βαθειά ανάσα και στρογγυλοκάθισε πάνω του! Με την ησυχία σου, έχεις χρόνο! Ρίξε μια ματιά στο υλικό πάτου, υπολόγισε τις διαστάσεις του και με απόλυτη ψυχραιμία -μιας και δεν έχει πιο κάτω να πέσεις- μέτρησε τις αποστάσεις σου για τον ανήφορο που σε περιμένει! Ζύγιασε τα καντάρια βλακείας που πολέμησες, ρίξε μερικές σφαλιάρες στις ηλίθιες ανοχές σου και μη ντρέπεσαι, φτύσε κατάμουτρα τα "πρέπει" και τα "μη" που νόμιζες ότι θα φωτίσουν κάποιο στεφάνι πάνω απ'τα μαλλάκια σου!

Νά'σαι τώρα στα πατώματα, με αναμμένα τα λαμπάκια απ'τα νεύρα σου, σαν ξεχαρβαλωμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο στολισμένο καρακίτς σε λάθος εποχή!

Μην περιμένεις να πέσει κανείς άλλος για να σ'ανεβάσει! Όοοοοοχι! Μόνος σου ό,τι κάνεις!
Εμπρός λοιπόν! Ξεκόλα επιτέλους! Πάρε τον εαυτούλη σου απ'το χεράκι και στράτα-στρατούλα, σκαρφάλωνε!
Εεε! Ψιτ! Κοίτα να σου πω... Κάνε κουράγιο, γιατί στην ανάβαση θα φας και κάμποσες γλίστρες πάλι προς τα κάτω, έτσι για να το εμπεδώσεις μπας και βάλεις μυαλό, βλαμμένο, μπας και πάψεις να ονειρεύεσαι παράλογα πράματα! Τι τα ήθελες τα μεταξωτά βρακιά, βρε; Δεν ήξερες - δε ρώταγες;
Ξεκόλα τώρα και ξεκίνα! Κι όταν φτάσεις λίγο πιο ψηλά, βρες καμμιά άμυνα ξεστρατισμένη να επιστρατεύσεις και σαν καλή κοτούλα που είσαι, κάτσε στ'αβγά σου! Τουλάχιστον εκεί πάνω θα έχεις τον αέρα σου! Κοπανιστό μεν, αλλά θα δροσίζεσαι!

Και να μη ρίχνεις το φταίξιμο στους πλανήτες που είναι τ'ανακούρκουδα! Αυτοί κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους δισεκατομμύρια χρόνια τώρα! Εσύ, βρε μπούφο φταις! Εσύ κι η φαντασία σου τα φταίει, "που τά'πλασε όπως ήθελε αυτή" όπως αντίστοιχα λέει και ο γνωστός αοιδός...

Στο εξής, νά'χεις πάντα αυτή τη λέξη για μπούσουλα: "Ξεκόλα"! Αλλά να φυλάς ευλαβικά τον τόνο και το όμικρον! Γιατί άμα την πατήσεις λόγω κάποιου από τ'άλλα ακατανόμαστα, τότε να δεις τι πάτους θα πιάσεις και τι επίπεδα αυτοεκτίμησης θα εξερευνήσεις!
Θα σε κλαίνε οι ρέγγες μια νύχτα με φεγγάρι ή μια μέρα με ήλιο...
Άντε, σάλτα τώρα και με τις υγείες σου!

Μίνα, Διαχρονικό...